naqad hadith

"eh, kenape bermuram durja ni??"(geli gile ayat)

"soalan naqad tadi susah la.. susah gile.. rase kalo aristotle ke, plato ke, hidup balik, doktor ali syarak suh jawab pun agaknye dorg tu takleh jawab"

"waa.. susah sangat ke??"

"soalannye daqiq jugak ar, nota arab tu aku bawak ke hulu hilir bace, tak tido, tapi td tengok soalan, rase cm nk terkeluar bijik mata ni"

"hmm doktor tu mmg syadid kn?? takpe, sekurangnye ilmu dari doktor tu dapat"

"hmm kalo dapat markah sikit pun, redha je ar, sebab orang arab pun cakap kalau ambil dengan doktor tu paling tinggi pun boleh dapat 70 je"

"ala.. tu orang arab.. ko, budak melayu, mesti boleh dapat 80 lebih.. berusahalah.. bukan maksudnya, kalo amik ngn doktor syadid, markah sikit, tapi ilmu banyak.. kalo macam tu, jadi lah ungkapan begini 'semakin sikit markah, semakin banyak ilmu' sebab ape?? sebab amik madah ngn doktor mantap yang bagi soalan susah-susah.. faham dalam kelas, tapi susah jawab soalan.. macam tu ke?? sepatutnya amik ngn doktor susah bagi markah dan mantap ilmu nye ni, kita kena lagi berusaha untuk jawab soalan yang mantap-mantap jugak, baru lah ilmu tu mantap sama dengan doktor yang mantap yang bagi soalan mantap-mantap.. yang tu lah baru boleh kate berpuas ngn markah.."


~dapat semangat baru.. walau ape pun, hidup mesti diteruskan.. belajar adab, tak cukup bergantung ngn nota arab dan kata-kata doktor dalam kelas saja.. kena cari sendiri kat maktabah.. murajik yang doktor bagi tu, buku-buku tu la kene hadamkan untuk madah tu.. kalo tak, buat ape doktor bagi murajik tu..

dapat smangat baru juga dari program tadi..
6 perkara mendapatkan ilmu.
1)bijak
2)tekun
3)bersungguh2
4)menyampaikan
5)mendampingi guru
6)istiqomah

* Northrop Frye adalah pengkritik zaman moden dari Paris.. Bukunya yang bertajuk "Anatomy of criticsm" ataupun "Theory of Criticsm" menceritakan tentang falsafah-falsafahnya terhadap kritikan syair2 atau poetry pada kurun ke-19.. Beliau telah memasukkan kebudayaan kebudayan barat kedalam kebudayaan arab ketika di mesir, kerana kebudayaan barat ketika itu sangat berbeza dengan kebudayaan barat.. Kebudayaan barat pada ketika itu, mempunyai drama atau teater (masrahiyyah), ballet (baaliyah), dance (roqsiyyah), yal3ab masrahiyyah (puppet play) dan sebagainya.. Dan ketika itu, mohd saqin telah mengkritik salah satu syair arab di depan pengkritik2 barat, dan ternyata kritikan itu sangat teruk dan memalukan.. disebabkan itulah, mereka telah bersepakat untuk mengembangkan uslub kritikan yang merupakan satu kesenian dalam sastera arab yang diambil daripada kritikan sastera arab lama dan kebudayaan barat moden ketika itu..

uslub yang digunakan diatas ialah sout daakhiliyyah ataupun monolog dalaman..
siapakah yang kata belajar adab senang?? tak sabar dapat kertas naqad hadith..